TAJLANDIA + WYPOCZYNEK NA WYSPOE KOH CHANG Z SYLWESTERREM

Granica

TAJLANDIA
Od dnia 11 sierpnia 2011 roku obywatele polscy zwolnieni są z obowiązku wizowego przy wjeździe do Tajlandii na pobyt turystyczny nie dłuższy niż okres 30 dni - dotyczy to jednak wyłącznie wjazdów lotniczym przejściem granicznym. W przypadku przekraczania lądowej granicy z Tajlandią (Kambodża, Laos, Malezja), zwolnienie wizowe wynosi jedynie 15 dni. Przy wjeździe wymagany i bezwzględnie przestrzegany jest wymóg co najmniej 6-miesięcznego okresu ważności paszportu (liczony od daty wjazdu na terytorium Tajlandii). Niespełnienie tego warunku jest jednoznaczne z odmową wjazdu, a tym samym pasażer  zawracany jest do portu macierzystego. Opłata lotniskowa wynosi 700 THB na trasach międzynarodowych oraz od 50 do 200 THB na krajowych  i wliczana jest w cenę biletu.
W Tajlandii obowiązują surowe sankcje za wykonywanie pracy bez urzędowego zezwolenia, nawet wobec zagranicznych przewodników turystycznych. Złamanie tego przepisu grozi karą więzienia lub deportacją. Przestępstwa narkotykowe zagrożone są karą wieloletniego więzienia lub śmierci. Osoby o niedbałym i nieestetycznym wyglądzie mogą nie uzyskać zgody na wjazd. Nie ma ograniczeń dotyczących wwozu pieniędzy. Restrykcje celne odbiegające od powszechnie obowiązujących standardów dotyczą zakazu wywozu antycznych statuetek i wizerunków Buddy. Wywóz tych przedmiotów wymaga uzyskania zgody Ministerstwa Sztuki (nie dotyczy to wyrobów rzemieślniczych, np. małych figurek i wizerunków zwyczajowo noszonych przy sobie lub sprzedawanych turystom na straganach). Istnieją także ograniczenia w przywozie towarów spożywczych. Za niektóre towary zakupione w czasie pobytu w Tajlandii przy wylocie można uzyskać zwrot podatku VAT (aktualna stawka - 7%). Warunkiem tego jest wcześniejsze uzyskanie odpowiedniego zaświadczenia w miejscu zakupu towaru.

LAOS
Obywatele polscy objęci są obowiązkiem wizowym. Wizę turystyczną (do 30 dni) można uzyskać w przedstawicielstwach dyplomatycznych Laosu (najbliższe przedstawicielstwo dyplomatyczne znajduje się w Berlinie), jak również na niektórych przejściach granicznych . Podczas kontroli granicznej należy sprawdzić, czy do paszportu zostały wbite odpowiednie stemple. W przypadku stwierdzenia przez policję braku odpowiednich stempli podczas kontroli wewnątrz kraju lub przy wyjeździe grozić mogą wysokie kary pieniężne, deportacja, a nawet areszt. Nie jest wymagane posiadanie określonej kwoty środków finansowych na każdy dzień pobytu, ani też posiadania ubezpieczenia. Przy wjeździe wymagana jest min. 6-miesięczna ważność paszportu. Przepisy celne nie odbiegają od powszechnie przyjętych standardów. Wywóz dzieł sztuki (zwłaszcza starych figurek Buddy) jest zabroniony.

Kuchnia

TAJLANDIA
Kuchnia tajska jest bardzo popularna na całym świecie. Charakterystyczny jej smak to zasługa mleczka kokosowego, imbiru, czosnku, ostrego chili. Setki restauracji można znaleźć na każdej ulicy większych i mniejszych tajskich miast, w centrach handlowych, hotelach, ośrodkach turystycznych, na plażach. Wiele z nich oferuje owoce morza, które można samemu wybrać z restauracyjnego akwarium lub ze zbiorników wypełnionych lodem. Od sąsiadów zapożyczono wiele potraw. Podstawowym elementem kuchni pochodzącej z Chin jest ryż, podawany do większości potraw. Ryż jest przygotowywany na wiele sposobów między innymi np. ryż na mleku, zupa z ryżu. Wpływ sąsiadującej Birmy jest widoczny w daniach takich jak wieprzowina w sosie curry z dodatkiem imbiru, kurkumy oraz tamaryszku. Wpływ kuchni Laosu jest zauważalny przede wszystkim w kuchni bardziej pikantnej, gdzie do większości dań używa się chili. Istnieją także niewielkie bary przekąskowe oraz należące do największych światowych sieci, jak McDonald’s czy KFC. Warto spróbować smacznego owocu o nazwie durian, którego wyróżniającą cechą jest odpychający zapach.

LAOS
Potrawy kuchni laotańskiej są bardzo ostre. W codziennej diecie jest ryż (zwłaszcza kleisty), ryby, drób, mięso bawole, wieprzowina, rozmaite warzywa oraz bardzo smaczne i różnorodne owoce. Popularnym napojem jest produkowane w Laosie piwo (Lao Beer). Sporadycznie je się owoce morza (Laos nie posiada bezpośredniego dostępu do morza), za to częściej jada się ryby, które poławiane są w Mekongu. Zazwyczaj dania są duszone, smażone oraz gotowane na parze, ale wszystkie muszą być bardzo pikantne i doprawione chili. Przeciętny posiłek składa się obowiązkowo z zupy i dania z ryżem lub makaronem. Do tych ostatnich podaje się ryby i mięsa, najczęściej wieprzowinę lub drób oraz sałatki warzywne. Popularne są kokosy; mleko kokosa łagodzi podniebienia po ostrym chili, olej wytworzony z niego służy do smażenia, zaś jego miąższ jest wykorzystywany jako przyprawa lub do wyrobu sosów.

Zakupy

TAJLANDIA
Dużą atrakcją dla przyjezdnych są uliczne stragany oraz sklepy oferujące zarówno pamiątki, jak i odzież. Słynne nocne bazary w Bangkoku (np. Pratunam czy Suan Lum z ponad 3 tysiącami straganów) czy w miejscowości Pattaya przyciągają tłumy turystów. Do typowych wyrobów miejscowego rękodzieła należą m.in. statuetki Buddy, drewniane figurki, parasolki od słońca, płócienne i skórzane torby. Ogromny jest wybór złotej biżuterii, zwłaszcza z tajskimi szafirami o wielu kolorach, turkusami, koralem. Słynny tajski jedwab, nieco inny niż chiński, z którego uszyte są piękne i eleganckie suknie oraz kostiumy, można kupić w wyspecjalizowanych sklepach. W śródmieściu większych miast znajdują się także ogromne galerie handlowe z setkami sklepów; wiele z nich należy do japońskich właścicieli, jak np. Isetan. Osobną grupę towarów poszukiwanych przez turystów stanowi elektronika po konkurencyjnych cenach, sprowadzana z Chin, Tajwanu, Malezji. Trzeba wziąć pod uwagę, że wiele markowych towarów to bardzo udane falsyfikaty. Do stałego i oczekiwanego przez sprzedawców rytuału należy targowanie się, ułatwione, bo posiadają oni zawsze kalkulator.

LAOS
Oryginalnymi i niedrogimi pamiątkami są przedmioty i tkaniny wyrabiane ręcznie przez plemiona górskie. Targowanie się jest przyjęte, chociaż ceny wystawione w sklepach są przeważnie nie do negocjacji. W wielu częściach kraju można dostać ręcznie tkane materiały z jedwabiu i bawełny o różnorodnych wzorach i mocnych kolorach. Rzeźbione przedmioty z drewna, kości lub kamienia są wszędzie dostępne: to figurki przedstawiające postaci z mitologii hinduistycznej lub buddyjskiej albo związane z tematyką życia codziennego. Wywożenie z Laosu starych figurek Buddy jest surowo wzbronione. Zabronione jest także kupowanie i wywożenie za granicę wyrobów z kości słoniowej. Do atrakcyjnych zakupów należy biżuteria ze złota i srebra, często w połączeniu z kamieniami półszlachetnymi.

Zdrowie

TAJLANDIA
Obecnie nie występują w Tajlandii szczególne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. Nie są wymagane szczepienia. Należy przestrzegać zasad higieny, niezbędnych w krajach tropikalnych. Woda z kranu jest niezdatna do picia. Lepiej korzystać z butelkowanej nawet myjąc zęby. Należy unikać miejsc ze stojącą wodą, wokół których pojawiają się komary, przyczyna malarii i gorączki dengue. Należy także osłaniać ręce i nogi wieczorami ubraniem o jasnych barwach, kiedy komary wykazują największą aktywność. Konieczne jest zabranie z Polski wszelkich środków chroniących przed komarami. Upały i alkohol mogą spowodować groźne powikłania dla zdrowia, szczególnie u ludzi chorych na serce i cukrzycę. Dostęp do opieki medycznej jest nieograniczony. Usługi te są w Tajlandii na bardzo wysokim poziomie, ale jednocześnie relatywnie drogie w stosunku do krajów europejskich. Cena standardowej wizyty lekarskiej wynosi około 800-1.800 THB, a doba w szpitalu (zależnie od standardu) od 2.000 do nawet 20.000 THB.

LAOS
Nie ma obowiązku okazania na granicy świadectw szczepień. Laos to teren, na którym występuje malaria (poza Vientiane), tak więc trzeba zabrać przewiewną bluzę z długimi rękawami i długie spodnie oraz używać środków przeciw komarom. Warto także skonsultować się z lekarzem w sprawie profilaktycznych leków (pamiętając, że niektóre leki przeciw malarii trzeba zacząć zażywać dwa tygodnie przed wyjazdem). Należy pić tylko przegotowaną wodę (uważać na kostki lodu do napojów przygotowane ze „zwykłej wody”) oraz unikać spożywania surowych potraw warzywnych, suszonych ryb etc. Występuje zagrożenie zatruciami pokarmowymi oraz wirusem HIV. Stan higieny oraz poziom opieki zdrowotnej jest niski. W terenie (poza dużymi miejscowościami) uzyskanie porady lekarskiej lub szybkiej pomocy medycznej jest w praktyce niemożliwe. W stolicy można uzyskać doraźną pomoc lekarską za opłatą od 10-30 USD wzwyż. Koszt pobytu w szpitalu wynosi od 20 USD za dzień i więcej, w zależności od rodzaju schorzenia. Podstawowe leki są dostępne tylko w większych miejscowościach. W większości przypadków zalecane jest skorzystanie z pomocy lekarskiej (drogiej, ale dobrej) w sąsiedniej Tajlandii.

Zwyczaje

TAJLANDIA
Skład etniczny mieszkańców Tajlandii: Tajowie (75%), Chińczycy (14%), Malajowie (4%), pozostali to: Laotańczycy, mieszkańcy Kambodży, Wietnamczycy i Hindusi. Większość tajska to wyznawcy buddyzmu. Turyści powinni przestrzegać wskazówek miejscowego przewodnika, co do niektórych zachowań. Tajowie z ogromnym szacunkiem odnoszą się do rodziny królewskiej. Sytuację konfliktową może spowodować zlekceważenie majestatu króla Tajlandii, jego rodziny i dworu królewskiego (np. publiczne zniszczenie banknotu, na którym znajduje się wizerunek władcy). W przypadku sytuacji konfliktowych z Tajami należy starać się łagodzić sytuację, gdyż podnoszenie głosu lub krzyk są uważane za oznakę słabości i z reguły nie prowadzą do rozwiązania problemu, a wręcz pogarszają sytuację. Nie na miejscu jest dyskutowanie podniesionym głosem lub kłócenie się, np. o cenę towaru podczas negocjacji.
Głowa to najwyższa i najważniejsza (najświętsza) część ciała. Należy unikać dotykania głowy Taja (nawet małych dzieci). Każdy posąg Buddy jest uważany za święty. Nie należy np. wspinać się na posąg, aby zrobić zdjęcie, ani też w jakikolwiek inny sposób okazywać braku szacunku. Zabronione jest odwracanie się tyłem do posągów Buddy (np. przy robieniu zdjęcia na tle posągu), siadanie w świątyniach buddyjskich ze stopami skierowanymi ku wizerunkom Buddy. Odwiedzając świątynie lub inne miejsca kultu religijnego, należy być stosownie ubranym (odkryte ramiona, szorty, czy klapki są niedozwolone).Należy zdejmować buty przed wejściem do świątyń buddyjskich (a także meczetów). Kobietom nie wypada podchodzić do buddyjskich mnichów, dotykać ich, siedzieć obok nich np., w parku czy autobusie. Za zaśmiecanie Bangkoku grozi grzywna w wysokości 2000 BHT.

LAOS
Można swobodnie odwiedzać liczne świątynie buddyjskie (tzw. wat). Wchodząc na teren świątyni, należy dostosować się do miejscowych zwyczajów, co dotyczy zwłaszcza ubioru (zakryte nogi i ramiona). Najciekawsze świątynie znajdują się w Luang Prabang oraz w Vientiane. Wcześnie rano można obserwować, jak mnisi zbierają jałmużnę (głównie w postaci ugotowanego ryżu) ofiarowaną im przez mieszkańców. Magicznym słowem jest "bo penian" (nie ma sprawy) i "czek noi" (jutro). Laotańczycy żyją tu i teraz. Przeszłość minęła, a przyszłość jest nieznana. Dlatego należy uzbroić się w cierpliwość usiłując załatwić cokolwiek w urzędzie, ustalając godziny odjazdów autobusów, czy też próbując zdobyć jakieś informacje. Można próbować się porozumieć po angielsku, chociaż bardziej pomocne są rozmówki angielsko-laotańskie.