MADAGASKAR - MAURITIUS 2015

Terminy i ceny

Zniżki i dopłaty

Zakwaterowanie

Wyżywienie

zgodnie z programem imprezy (ZPR)

Transport

Cena zawiera

•    przeloty międzynarodowe,
•    przeloty wewnętrzne,
•    przejazdy mikrobusem/samochodami terenowymi,
•    zakwaterowanie w hotelach 3*, pokoje 2-osob.; dopłata do pok. 1-osob. 1900 PLN,
•    śniadania, obiady, kolacje; na Mauritiusie - śniadania i kolacje,
•    bilety wstępu do parków narodowych i zwiedzanych obiektów,
•    opiekę pilota,
•    usługi lokalnych przewodników,
•    ubezpieczenie Signal Iduna (KL, NW, bagaż).

Cena nie zawiera

- świadczeń nie zawartych w ofercie

•    Zalecane szczepienie przeciwko żółtej gorączce.
•    Zalecana profilaktyka antymalaryczna.
•    Cena nie obejmuje napojów do posiłków.
•    Na zwyczajowe napiwki sugeruje się przeznaczyć ok. 50 EUR.

Informacje dodatkowe

Granica

MADAGASKAR
Obywatele RP muszą mieć 30-dniową wizę, by wjechać na Madagaskar; otrzymuje się ją na lotnisku. Paszport musi mieć ważność min. 6 miesięcy liczone od daty wyjazdu z wyspy. Przywóz i wywóz produktów spożywczych (także owoców), roślin chronionych i zwierząt jest zakazany. Turyści mogą wywieźć za granicę do 1 kg kamieni szlachetnych i półszlachetnych; konieczny jest rachunek jako dowód legalnego zakupu (miejscowi mogą wywieźć tylko 250 gramów tych kamieni). Można wywieźć tylko 100 gramów wanilii.

MAURITIUS
Obywatele RP są zwolnieni z obowiązku wizowego przy pobytach do 90 dni. Powinny być spełnione następujące warunki: mają bilet powrotny, potwierdzoną rezerwację hotelu oraz środki niezbędne do utrzymania się w czasie pobytu (ok. 100 USD na dzień, nie dotyczy podróżujących w grupie). Ważność paszportu w dniu planowanego opuszczenia terytorium Republiki Mauritius musi wynosić co najmniej 6 miesięcy. Zabronione jest przywożenie sprzętu rybackiego. Podróżni, którzy ukończyli 18 rok życia wjeżdżający na wyspę mogą przywieźć bez cła 200 sztuk papierosów lub 50 cygar lub 250 g tytoniu, 1 litr alkoholu mocnego i 2 litry wina lub piwa. Perfumy lub wodę kolońską można wwieźć w ilościach świadczących o prywatnym użytku.

Kuchnia

MADAGASKAR
Potrawy na wyspie odznaczają się wpływami kuchni arabskiej i francuskiej. Charakteryzuje je stosowanie ostrych przypraw. Najczęściej stosowane składniki to drób i mięso baranie oraz owoce morza, w tym krewetki i ryby. Przyprawia się je czosnkiem, kminkiem, papryka i szafranem. Potrawy mięsne i ryby są przeważnie pieczone w piecu i podawane z jarzynami. Dodatkami jest przeważnie ryż z sosem. Turystom smakuje często podawany kurczak z imbirem z czosnkiem i cebulą. Na deser można spróbować banana w cieście (z maki ryżowej lub pszennej). Ale najczęściej stosowanym składnikiem jest wanilia uprawiana na wyspie. Lokalne napoje to wino palmowe, litchel – aperitif z owocu lichi, toaka gazy – destylowana z trzciny cukrowej i cukru alkohol ze zbóż lub piwo Three Horses. Bezalkoholowe drinki to: ranon ’apango lub rano vda – zrobione z palonego ryżu i woda mineralna.

MAURITIUS
Kuchnia na wyspie jest bardzo urozmaicona dzięki zróżnicowanemu pochodzeniu mieszkańców. Spotyka się potrawy francuskie, indyjskie, chińskie, kreolskie, angielskie. Do typowych posiłków należy: śniadanie kontynentalne, obiad po indyjsku (groch, fasola, pikle, dholl puri, roti czy biryani), a kolacja po chińsku (wariacje na temat ryżu, klusek, sajgonek, ale i zupa z płetwy rekina czy morskie ślimaki). W miastach najwięcej jest barów i restauracji, których właściciele są Chińczykami Na straganach ulicznych można kupić takie przekąski jak: samosa, roti, sajgonki z curry, zupy i kluski z przyprawami. Do najczęściej stosowanych przypraw należą: szafran, cynamon, kardamon, goździki. W domu spożywa się dużo ryżu z rybą, kurczakiem lub czerwonym mięsem z dodatkiem przypraw. Lokalne warzywa to: czerwona dynia, tykwa i liściaste. W miejscach turystycznych można znaleźć także bary fast food, oferujące burgery, czy pizzę. Z napojów lokalnych pije się zimny aperitif alouda - sporządzony na bazie mleka, nasion bazylii, wanilii, migdałów z dodatkiem kruszonego lodu czy soku z tamaryszku.

Zakupy

MADAGASKAR
Oferuje się turystom pamiątki: lamba – tradycyjny, kwadratowy zawój z ręcznie tkanego materiału o kolorowych wzorach (noszony zamiast spódnicy, czy spodni), zafimaniny czyli drewniane przedmioty (pudełka, meble, komplety szachów) zdobione metodą intarsji. Ze srebra wyrabia się krzyże zwane mahafaly i bransolety czyli vangavanga. Inne ozdoby wykonuje się z muszli i kamieni szlachetnych. Oryginalne są chodniki i kilimy tkane z trawy i z liści palmy iglastej oraz wyroby z papieru dekorowane suszonymi kwiatami

MAURITIUS
Pamiątki oferowane, w centrach handlowych i w kurortach nadmorskich są odzwierciedleniem burzliwej historii tej wyspy i świadczą o wpływach kultur innych nacji mieszkających tam na przestrzeni dziejów. Rzeźbione figurki i instrumenty pochodzą z Afryki, kolorowe sari i ubrania szyte na miarę wskazują na imigrantów z Indii. Na wyspie istnieją także sklepy wolnocłowe oferujące towary po atrakcyjnej cenie takie jak: markowe ubrania, perfumy, biżuteria, sprzęt elektroniczny. Ceny do zapłacenia są podane w zachodniej walucie (lub w miejscowej) za okazaniem paszportu i biletu powrotnego. Towar zostanie po zakupie przesłany do portu lotniczego. Mnóstwo produktów sprzedawane jest na licznych bazarach, gdzie można się targować. Barwne stragany uginają się od tropikalnych owoców, warzyw, ziół leczniczych i przypraw. Bazar w miejscowości Quatre Bornes (czynny w czwartki i niedziele) oferuje ubrania po przystępnej cenie. Najbardziej popularna wśród turystów jest galeria handlowa Le Caudan Waterfront w stolicy Port Louis, w której mieści się 170 eleganckich sklepów i butików, a także restauracje, bary, kina i kasyno oraz sklepy wolnocłowe. Wiele sklepów oferuje wyroby lokalnego rzemiosła artystycznego. Galerie tego rodzaju są też w miastach: Quatre Bornes i Curepipe. Do miejscowych specjalności można zaliczyć: miniaturowe modele statków, koszyki, kapelusze, muszle, korale, obrazy, rzeźby. Biżuteria posiada wzory świadczące o wpływach indyjskich i arabskich. Na wyspie produkuje się różną odzież; można ją kupić także w sklepach przyfabrycznych po niższych cenach. Na uwagę zasługują swetry kaszmirowe i kardigany, garnitury na miarę (24h), indyjskie sari.

Zdrowie

MADAGASKAR
Ryzyko występowania malarii istnieje cały rok, najwyższe jest na wybrzeżu. Z tego powodu należy zakrywać ciało. Zaleca się unikanie kontaktu ze zwierzętami domowymi. Obowiązkowe jest szczepienie przeciw żółtej febrze. Zaleca się picie wyłącznie wody i napojów butelkowanych. Infrastruktura medyczna jest słabo rozwinięta i często nie spełnia wymaganych standardów higieny. W stolicy Antananarivo można korzystać z usług wysoko kwalifikowanych lekarzy zagranicznych pracujących w prywatnych szpitalach. Jednak bardziej skomplikowane operacje wykonuje się za granicą.

MAURITIUS
Przy wjeździe nie są wymagane żadne szczepienia. Warto wziąć plastikowe buty/sandały, w których można wchodzić do morza; w wielu miejscach niedaleko od brzegu widać ostre części rafy koralowej, a w wodzie i na plaży mogą pojawiać się niebezpieczne okazy fauny, jak np. drapieżne szkaradnice (w razie ukłucia należy przyjąć surowicę). Opieka medyczna jest dostępna, a oferowane usługi na przyzwoitym poziomie, jednakże bezpłatne szpitale państwowe nie przyjmują cudzoziemców. Turyści w razie potrzeby mogą skorzystać z kosztownych usług prywatnych gabinetów lekarskich i szpitali. Nie wolno kąpać się w wodach słodkich i wolnostojących z powodu zagrożenia bilharcjozą. Tylko odpowiednio utrzymywane i chlorowane baseny są bezpieczne. Woda nie jest zdatna do spożycia, powinno się używać sterylizowanej lub butelkowanej. Malaria jest bardzo rzadka i występuje tylko na terenach wiejskich. Jednak turyści powinni być zaopatrzeni w środki przeciw ukąszeniu komarów: w sprayu, kremie, moskitiery, długie rękawy i nogawki wieczorami, jasne ubrania, niezbliżanie się do zbiorników stojącej wody. Komary mogą roznosić także inne niż malaria choroby (np. gorączka Chikungunya).

Zwyczaje

MADAGASKAR
Mieszkańcy wyspy są wyjątkowo gościnni i otwarci. Mają dość swobodny stosunek do pojęcia czasu, co ma wpływ np. na rozkład kursowania transportu publicznego.
Przyjezdnym zakazuje się noszenia ubrania przypominającego mundur wojskowy; za nieprzestrzeganie tego zakazu można trafić do więzienia. Lokalna ludność ubiera się dość tradycyjnie, choć widzi się także, szczególnie w miastach, ludzi ubranych wg zachodnich norm: mężczyźni noszą koszule i spodnie, a kobiety - sukienki lub spódnice z bluzką. Częściej spotyka się jednak kobiety noszące bluzkę z tradycyjnym płóciennym zawojem zwanym lamba, przykrywającym dolna część ciała. Czasem ten kawałek materiału okrywa także ramiona i głowę. Dolną część ciała także mężczyźni okrywają lamba. Na głowie noszą kapelusze z trawy o różnych kolorach i wzorach.

MAURITIUS
Wyspa na przestrzeni wieków była zasiedlana przez wiele narodowości. Przybywali imigranci z Afryki, Indii, Francji, Chin i wielu innych. Każda z tych grup etnicznych ma nieco odmienne zwyczaje i tradycje. Generalnie mieszkańcy nie są zbyt bezpośredni w kontaktach z cudzoziemcami. Większość ludzi jest uprzejma i pomocna w potrzebie. Pozdrawiają nawet obcych słowem: bonjour uśmiechając się przy tym. Między sobą na powitanie całują się w oba policzki. Pozdrawiają także każdego wchodzącego i wychodzącego klienta, oczekując od niego tego samego: np. życząc miłego dnia - "bonne tournee”, odpowiada się - nawzajem "aussi a sous”. Są dumni ze swojej wyspy i oczekują, by wszyscy przyjezdni podzielali ich opinię, że mieszkają jak w raju. Starają się być punktualni, choć nie zawsze się to im udaje; dotyczy to zarówno sytuacji prywatnych i biznesowych, jak i transportu publicznego. Od kilku lat kobiety zaczynają pojawiać się w zawodach związanych np. z transportem jako taksówkarki czy konduktorki w autobusach. Tubylcu mają swoje tabu (zwane sauvaze) związane z zachowaniem: nie akceptują, gdy ktoś zachowuje się w miejscu publicznym zbyt głośno, czy na ulicy widać pijaną kobietę, ubraną zbyt skąpo, czy paląca papierosy.