REUNION - RODRIGUES - MAURITIUS 2015

Granica

REUNION
Wizy nie są wymagane. Paszport musi być ważny przynajmniej 3 miesiące od daty wyjazdu z wyspy. Przy wjeździe na to terytorium zamorskie Francji, obywateli UE obowiązują podobne ograniczenia przywozu bez cła jak w Europie (alkohol, papierosy, perfumy).

MAURITIUS
Obywatele RP są zwolnieni z obowiązku wizowego przy pobytach do 90 dni. Powinny być spełnione następujące warunki: mają bilet powrotny, potwierdzoną rezerwację hotelu oraz środki niezbędne do utrzymania się w czasie pobytu (ok. 100 USD na dzień, nie dotyczy podróżujących w grupie). Ważność paszportu w dniu planowanego opuszczenia terytorium Republiki Mauritius musi wynosić co najmniej 6 miesięcy. Zabronione jest przywożenie sprzętu rybackiego. Podróżni, którzy ukończyli 18 rok życia wjeżdżający na wyspę mogą przywieźć bez cła 200 sztuk papierosów lub 50 cygar lub 250 g tytoniu, 1 litr alkoholu mocnego i 2 litry wina lub piwa. Perfumy lub wodę kolońską można wwieźć w ilościach świadczących o prywatnym użytku.

Kuchnia

REUNION
Wiele restauracji oferuje głównie potrawy francuskie, specjalności kreolskie. Lokale rozmieszczone nad morzem w stolicy serwują lokalne dania – mieszankę kuchni afrykańskiej, chińskiej i indyjskiej. Narodowe potrawy to: Rougail - owoce morza z różnymi sosami, Brèdes, to delikatne lokalne warzywo podobne do szpinaku. Przyprawa curry jest składnikiem dań z kaczki, węgorza, ośmiornicy (zourite). Ostro przyprawiona jest kuchnia indyjska z daniami masala na czele. Najbardziej popularne napoje to – arabska kawa - café Bourbon, Rhum arrangé – biały rum z wanilią, anyżkiem, cynamonem i wyciągiem ze storczyków. Na wyspie produkuje się dobre wino i piwo.

MAURITIUS
Kuchnia na wyspie jest bardzo urozmaicona dzięki zróżnicowanemu pochodzeniu mieszkańców. Spotyka się potrawy francuskie, indyjskie, chińskie, kreolskie, angielskie. Do typowych posiłków należy: śniadanie kontynentalne, obiad po indyjsku (groch, fasola, pikle, dholl puri, roti czy biryani), a kolacja po chińsku (wariacje na temat ryżu, klusek, sajgonek, ale i zupa z płetwy rekina czy morskie ślimaki). W miastach najwięcej jest barów i restauracji, których właściciele są Chińczykami Na straganach ulicznych można kupić takie przekąski jak: samosa, roti, sajgonki z curry, zupy i kluski z przyprawami. Do najczęściej stosowanych przypraw należą: szafran, cynamon, kardamon, goździki. W domu spożywa się dużo ryżu z rybą, kurczakiem lub czerwonym mięsem z dodatkiem przypraw. Lokalne warzywa to: czerwona dynia, tykwa i liściaste. W miejscach turystycznych można znaleźć także bary fast food, oferujące burgery, czy pizzę. Z napojów lokalnych pije się zimny aperitif alouda - sporządzony na bazie mleka, nasion bazylii, wanilii, migdałów z dodatkiem kruszonego lodu czy soku z tamaryszku.

Zakupy

REUNION
Ciekawe wyroby lokalnego rękodzieła, które warto przywieźć z podróży to: koronki, haftowane stroje, biżuteria z korala, koszyki. Ciekawe są rzeźby, figurki, szkatułki, meble wykonane z drewna tamaryndowca oliwnego. Produkowany na miejscu rum z domieszką wanilii i ekstraktu z wetiwerii pachnącej, geranium i rośliny ylang-ylang (jagodlin wonny) ma bardzo egzotyczny smak. Główne ulice handlowe w stolicy Saint-Denis to rue du Maréchal-Leclerc, rue Jean-Chatel i rue Juliette-Dodu.

MAURITIUS
Pamiątki oferowane, w centrach handlowych i w kurortach nadmorskich są odzwierciedleniem burzliwej historii tej wyspy i świadczą o wpływach kultur innych nacji mieszkających tam na przestrzeni dziejów. Rzeźbione figurki i instrumenty pochodzą z Afryki, kolorowe sari i ubrania szyte na miarę wskazują na imigrantów z Indii. Na wyspie istnieją także sklepy wolnocłowe oferujące towary po atrakcyjnej cenie takie jak: markowe ubrania, perfumy, biżuteria, sprzęt elektroniczny. Ceny do zapłacenia są podane w zachodniej walucie (lub w miejscowej) za okazaniem paszportu i biletu powrotnego. Towar zostanie po zakupie przesłany do portu lotniczego. Mnóstwo produktów sprzedawane jest na licznych bazarach, gdzie można się targować. Barwne stragany uginają się od tropikalnych owoców, warzyw, ziół leczniczych i przypraw. Bazar w miejscowości Quatre Bornes (czynny w czwartki i niedziele) oferuje ubrania po przystępnej cenie. Najbardziej popularna wśród turystów jest galeria handlowa Le Caudan Waterfront w stolicy Port Louis, w której mieści się 170 eleganckich sklepów i butików, a także restauracje, bary, kina i kasyno oraz sklepy wolnocłowe. Wiele sklepów oferuje wyroby lokalnego rzemiosła artystycznego. Galerie tego rodzaju są też w miastach: Quatre Bornes i Curepipe. Do miejscowych specjalności można zaliczyć: miniaturowe modele statków, koszyki, kapelusze, muszle, korale, obrazy, rzeźby. Biżuteria posiada wzory świadczące o wpływach indyjskich i arabskich. Na wyspie produkuje się różną odzież; można ją kupić także w sklepach przyfabrycznych po niższych cenach. Na uwagę zasługują swetry kaszmirowe i kardigany, garnitury na miarę (24h), indyjskie sari.

Zdrowie

REUNION
Nie ma wymogu okazania na granicy świadectwa obowiązkowych szczepień. Zaleca się jednak, by turyści zawczasu zaszczepili się przeciw żółtaczce A, tężcowi, dyfterytowi, durowi brzusznemu. Na wyspie znajduje się kilka szpitali i klinik. Wprowadza się system narodowej opieki zdrowotnej istniejący we Francji. Dostęp do usług medycznych i leków jest bardzo ograniczony. Spowodowana przez ukąszenie komara gorączka Chikungunya występuje na wyspie głównie w porze deszczowej . Zaleca się wzięcie wszelkiego rodzaju środków przeciw insektom, głównie komarom.
Największym niebezpieczeństwem dla turystów jest silne słońce; należy pamiętać o wzięciu kremu z wysokim faktorem, okrycia głowy. Nie zaleca się picia wody z kranu, wszędzie dostępna jest woda butelkowana.

MAURITIUS
Przy wjeździe nie są wymagane żadne szczepienia. Warto wziąć plastikowe buty/sandały, w których można wchodzić do morza; w wielu miejscach niedaleko od brzegu widać ostre części rafy koralowej, a w wodzie i na plaży mogą pojawiać się niebezpieczne okazy fauny, jak np. drapieżne szkaradnice (w razie ukłucia należy przyjąć surowicę). Opieka medyczna jest dostępna, a oferowane usługi na przyzwoitym poziomie, jednakże bezpłatne szpitale państwowe nie przyjmują cudzoziemców. Turyści w razie potrzeby mogą skorzystać z kosztownych usług prywatnych gabinetów lekarskich i szpitali. Nie wolno kąpać się w wodach słodkich i wolnostojących z powodu zagrożenia bilharcjozą. Tylko odpowiednio utrzymywane i chlorowane baseny są bezpieczne. Woda nie jest zdatna do spożycia, powinno się używać sterylizowanej lub butelkowanej. Malaria jest bardzo rzadka i występuje tylko na terenach wiejskich. Jednak turyści powinni być zaopatrzeni w środki przeciw ukąszeniu komarów: w sprayu, kremie, moskitiery, długie rękawy i nogawki wieczorami, jasne ubrania, niezbliżanie się do zbiorników stojącej wody. Komary mogą roznosić także inne niż malaria choroby (np. gorączka Chikungunya).

Zwyczaje

REUNION
Mieszkańcy śledzą francuską modę i kulturę. Większość pochodzi z Francji, ale także z Indii, Pakistanu i Afryki, stąd kulturowe zróżnicowanie jest widoczne na każdym kroku. Zabytki kultu religijnego reprezentujące katolicyzm, hinduizm, buddyzm i islam są odwiedzanie przez aktywnych turystów, od których oczekuje się uszanowania zakazów i nakazów obowiązujących przy wchodzeniu do świątyń i meczetów.

MAURITIUS
Wyspa na przestrzeni wieków była zasiedlana przez wiele narodowości. Przybywali imigranci z Afryki, Indii, Francji, Chin i wielu innych. Każda z tych grup etnicznych ma nieco odmienne zwyczaje i tradycje. Generalnie mieszkańcy nie są zbyt bezpośredni w kontaktach z cudzoziemcami. Większość ludzi jest uprzejma i pomocna w potrzebie. Pozdrawiają nawet obcych słowem: bonjour uśmiechając się przy tym. Między sobą na powitanie całują się w oba policzki. Pozdrawiają także każdego wchodzącego i wychodzącego klienta, oczekując od niego tego samego: np. życząc miłego dnia - "bonne tournee”, odpowiada się - nawzajem "aussi a sous”. Są dumni ze swojej wyspy i oczekują, by wszyscy przyjezdni podzielali ich opinię, że mieszkają jak w raju. Starają się być punktualni, choć nie zawsze się to im udaje; dotyczy to zarówno sytuacji prywatnych i biznesowych, jak i transportu publicznego. Od kilku lat kobiety zaczynają pojawiać się w zawodach związanych np. z transportem jako taksówkarki czy konduktorki w autobusach. Tubylcu mają swoje tabu (zwane sauvaze) związane z zachowaniem: nie akceptują, gdy ktoś zachowuje się w miejscu publicznym zbyt głośno, czy na ulicy widać pijaną kobietę, ubraną zbyt skąpo, czy paląca papierosy.