FERRATOWY TOP

Program dedykowany dla niewielkiego grona osób, w którym przedstawiamy kolekcję trudnych i ekstremalnie trudnych ferrat w Dolomitach. Niemożliwe byłoby realizowanie w licznych grupach takich propozycji jak:

– Punta Penia – droga ta nie jest bardzo trudna technicznie. Należy jednak pamiętać, że trasa wiedzie na wysokości ponad trzech tysięcy metrów, a drogą zejścia jest przejście w rakach po lodowcu.

– I Magnifici 4 – najmłodszej z ferrat, która przedstawiana jest, jako najtrudniejsza w całych Dolomitach;

– Mesules – jednej z najbardziej stromych ferrat w Dolomitach, której pierwsza część biegnie wprost 300-metrową ścianą;

– Cesare Piazzetta – słynnej z najbardziej technicznego fragmentu wśród ferrat, którego autor o niewątpliwie teatralnym zmyśle, zaprojektował wręcz „eliminujący” kluczowy pasaż na niewiarygodnie wertykalnej skale.

W programie nie brakuje także innych spektakularnych ferrat, należących do najciekawszych w Dolomitach. Na rozkręcenie się na ferratowym topie proponujemy ferratę na Col Ombert. Piękny i odosobniony wierzchołek, który w otoczeniu szczytów Punta Penia i Costabella jest doskonałym punktem na plenerowe fotografie.

PROGRAM WYCIECZKI

Dzień 1.

 Przejazd nocny przez Czechy i Austrię.

Dzień 2.

W godzinach południowych przyjazd na Passo San Pellegrino (1918 m n.p.m.), przełęcz w masywie Marmolady położoną w odległości 10 km od Moeny. Jej najbliższe otoczenie stanowią: malownicza Costabella, pasmo Monzoni i Col Margherita. Zakwaterowanie w hotelu i czas wolny. Spotkanie z przewodnikiem i prezentacja programu. Kolacja, nocleg.

Dzień 3. FERRATA COL RODELLA (grupa Sassolungo)

Śniadanie. Przejazd minibusem na przełęcz Passo Sella (2.200 m n.p.m.). Przejście (ok. 0,30 h) szlakiem turystycznym do miejsca (2.306 m n.p.m.), w którym zaczyna się ferrata – Col Rodella. Ferrata w całości prowadzi po pionowej, dobrze urzeźbionej skale. Kilka krótkich, kluczowych przejść eksponowanymi drabinkami. Piękna panorama na dolinę Val di Fassa. Ferrata kończy się na szczycie Col Rodella (2.448 m n.p.m.). Powrót do przełęczy Passo Sella, gdzie w jej sąsiedztwie znajduje się Citta dei Sassi – skalne miasto należące do grupy Sassolungo. Podstawy wspinaczki i pokonanie krótkiej drogi od 3 do 4+ stopnia trudności. Powrót minibusem do hotelu. Kolacja, nocleg.

Czas przejścia ferraty ok. 1 godz. Przewyższenie 150 metrów. Stopień trudności ferraty – średnia, w krótkich przejściach trawersami – trudna.

Dzień 4. FERRATA KAISERJÄGER (grupa Marmolada – Col Ombert)

Śniadanie. Przejazd minibusem przez Pozzę di Fassa w głąb doliny Val San Nicolò do bacówki Ciampiè (1826 m n.p.m.). Stąd szlakiem turystycznym u podnóża północnych ścian Costabelli podejście na Passo di San Nicolò (2340 m n.p.m.) i przejście (ok. 20 min.) do podnóża szczytu Col Ombert, gdzie zaczyna się ferrata. Krótki, trawersujący komin prowadzi do pierwszego wertykalnego przejścia. Seria pionowych odcinków ferraty po dobrze urzeźbionej skale oraz łatwe graniowe łączniki pozwalają delektować się urozmaiconą wspinaczką. Następnie dojście po gładkich płytach do podstawy eksponowanego tarasu, z którego ferrata wiedzie na krawędzi źle urzeźbionej i pionowej skały aż do szczytu Col Ombert (2670 m n.p.m.). Zejście stromym szlakiem do Passo di San Nicolò i punktu wyjścia – bacówki Ciampiè lub przejście u podnóża Sas de Roces do schroniska Ciampac i zjazd kolejką linową do Alby. Powrót minibusem do hotelu. Kolacja, nocleg.

Czas przejścia szlaku ok. 6 godz. Różnica poziomu na szlaku: podejście 850 m, zejście 850 m. Stopień trudności – trudna.

Dzień 5. FERRATA PUNTA PENIA (grupa Marmolada – grań zachodnia)

Śniadanie. Przejazd minibusem do parkingu (2050 m n.p.m.) na zachodnim brzegu Lago di Fedaia. Wjazd kolejką koszykową na Pian dei Fiacconi (2626 m n.p.m.). Podejście trawersem od strony północnej Marmolady do przełączki Forcella Marmolada (2896m.), gdzie zaczyna się ferrata. Stąd droga ferraty prowadzi zachodnią granią po ogromnych powierzchniach gładkiej i pochyłej skały, uposażonej w długie ciągi metalowych klamer i drabin. Na wysokości ponad 3000 metrów teren bardziej płaski prowadzi ponad ferratą na szczyt Punta Penia (3343 m n.p.m.), na którym znajduje się małe schronisko Capanna Marmolada oraz metalowy krzyż. Ze szczytu po horyzont ciągną się alpejskie masywy (wyróżnimy masyw Grossglockner, Brenta, Adamello, Ortles). Zejście w rakach po lodowcu do Pian dei Fiacconi (2626 m n.p.m.). Zjazd kolejką koszykową do Lago di Fedaia. Powrót minibusem do hotelu. Kolacja, nocleg.

Czas przejścia szlaku ok. 7 godz. Różnica poziomu na szlaku: podejście 850 m, zejście 700 m. Stopień trudności – średnio łatwa.

Dzień 6. FERRATA MESULES (grupa Sella – Piz Selva)

Śniadanie. Przejazd minibusem na Passo Sella (2240 m n.p.m.). Przejście szlakiem turystycznym (ok. 20 min.) do miejsca (2290 m n.p.m.), w którym zaczyna się ferrata. Eksponowana droga od początku wiedzie w pionowych zacięciach oraz serią kominów. Po przejściu wąskiej szczeliny otwierają się widoki na okoliczne szczyty, a wspinaczka staje się łatwiejsza. Wejście przez piarżysty kocioł na obszerne siodło między szczytami Piz Selva (2941 m n.p.m.) i Piz Ciavazes (2831 m n.p.m.), a następnie łatwym i ciekawym krajobrazowo szlakiem na płaskowyż Mesules, z którego ostateczny odcinek prowadzi granią na rozległy szczyt Piz Selva. Zejście doliną Val Lasties do Pian de Schiavaneis (1930 m n.p.m.). Powrót minibusem do hotelu. Kolacja, nocleg.

Czas przejścia szlaku ok. 8 godz. Różnica poziomu na szlaku: podejście 700 m, zejście 1000 m. Stopień trudności – trudna, odcinkami bardzo trudna.

Dzień 7. FERRATA CESARE PIAZZETTA (grupa Sella – Piz Boè)

Śniadanie. Przejazd minibusem na Passo Pordoi (2239 m n.p.m.). Podejście doliną Val de Joel, miejscami stromą ścieżką, do podnóża potężnych, żółtoczerwonych, pionowych skał, gdzie zaczyna się ferrata (2630 m n.p.m.). Pierwsze dziesiątki metrów ferraty wymagają dużej siły ramion i dobrego zaparcia nóg oraz wykorzystania tarcia podeszwy na skale. Na ekstremalnie pionowej ścianie nie ma zbyt wielu miejsc na wygodne postawienie butów, aż do wiszącego mostku. Od tego miejsca szlak wiodący żlebami i półkami staje się łagodniejszy i mniej akrobatyczny. Po wejściu na wygodny pulpit zupełnie łatwy, odcinkami ubezpieczony szlak prowadzi na szczyt Piz Boè (3152 m n.p.m.). Zejście do przełączki Forcella Pordoi (2829 m n.p.m.), a następnie zakosami przez olbrzymi piarg do Passo Pordoi lub podejście na Sass Pordoi i zjazd na Passo Pordoi kolejką linową. Powrót minibusem do hotelu. Kolacja, nocleg.

Czas przejścia szlaku ok. 7 godz. Różnica poziomu na szlaku: podejście 900 m, zejście 900 m. Stopień trudności ferraty – trudna, odcinkami bardzo i ekstremalnie trudna.

Dzień 8. FERRATA I MAGNIFICI 4 (grupa Marmolada – Maerins)

Śniadanie. Przejazd minibusem przez Pozzę di Fassa w głąb doliny Val San Nicolò do mostku na potoku San Nicolò. Stąd pokonując leśne zakosy dojście (ok. 20 min.) do niszy, nad którą unoszą się potężne skały i gdzie zaczyna się spektakularna oraz akrobatyczna ferrata (1550 m n.p.m.). Trasa wspinaczki biegnie wewnątrz skalnego komina i od początku daje do zrozumienia, że wymaga dużego doświadczenia i wytrzymałości ramion. Niewiele jest tutaj miejsca na stopy, a zazwyczaj wilgotna skała utrudnia wyczucie tarcia na ścianie. Po pierwszych 30 m walki w pionowym kominie ferrata prowadzi na eksponowany trawers, ubezpieczony dodatkową, dosyć chwiejną liną stanowiącą oparcie dla nóg. Po przejściu trawersu można chwilkę odpocząć na niewielkim, panoramicznym tarasie, z którego leśna ścieżka prowadzi do olbrzymiego komina, gdzie zaczyna się drugi etap wspinaczki. Lina biegnie zachodnią stroną ściany, trudnymi i bardzo trudnymi pasażami. Ferrata kończy się na zielonym płaskowyżu Buffaure, tuż przy schronisku Baita Cuz (2213 m n.p.m.). Zejście szlakiem biegnącym północno-wschodnim zboczem Maerins do doliny Val San Nicolò. Powrót minibusem do hotelu. Kolacja, nocleg.

Czas przejścia szlaku ok. 5 godz. Różnica poziomu na szlaku: podejście 600 m, zejście 600 m. Stopień trudności ferraty – trudna, odcinkami ekstremalnie trudna.

Dzień 9.

Śniadanie. Wykwaterowanie. Przejazd do Bolzano, otoczonej górami stolicy prowincji Górna Adyga. Spacer po centrum miasta o charakterystycznej włosko-tyrolskiej atmosferze: Piazza Walter, Piazza Erbe, Via dei Portici. Czas wolny. Powrót do autokaru i wyjazd do kraju. Przejazd nocny przez Austrię i Czechy.

Dzień 10.

Przyjazd do kraju.