SESZELE - MAURITIUS 2015

Terminy i ceny

Zniżki i dopłaty

Zakwaterowanie

Wyżywienie

zgodnie z programem imprezy (ZPR)

Transport

Cena zawiera

•    przeloty międzynarodowe,
•    zakwaterowanie w hotelu 3* na Seszelach oraz 4* na Mauritiusie, pokoje 2-osob., dopłata do pok. 1-osob. 3700 PLN,
•    śniadania i kolacje,
•    opiekę pilota,
•    usługi lokalnych przewodników,
•    ubezpieczenie Signal Iduna (KL, NW, bagaż).

Cena nie zawiera

- świadczeń nie zawartych w ofercie

•    Paszport powinien być ważny co najmniej 6 miesięcy od daty zakończenia wycieczki. W paszporcie powinna być min. 1 strona wolna na pieczęcie graniczne.
•    Na zwyczajowe napiwki dla kierowców, tragarzy, obsługi hoteli i przewodników lokalnych sugerujemy przeznaczyć ok. 30 EUR.

Dowiedz się więcej

Granica

SESZELE
Cudzoziemcy nie potrzebują wizy przy wjeździe. Trzeba mieć przy sobie paszport, bilet powrotny i sumę na każdy dzień pobytu (jeśli nie podróżują w grupie - równowartość 150 USD), rezerwację hotelu. Przyjezdni powyżej 18 lat mogą wwozić bez cła: 400 papierosów lub 500g tytoniu, 2 litry alkoholu; 200 ml perfum lub wody kolońskiej; sprzęt sportowy o wartości max. 500 SCR (=40 USD); biżuterię o wartości max. 500 SCR (=40 USD); i inne przedmioty do osobistego użytku o wartości do 3000 SCR (=245 USD). Istnieją ograniczenia dotyczące przywozu: herbaty, nasion, roślin, mięsa i wędlin, kwiatów, owoców i warzyw. Wśród przedmiotów zakazanych należy m.in. sprzęt do połowu ryb (harpun). Nie wolno wywozić: nieprzetworzonych fragmentów endemicznej palmy seszelskiej (coco de mer), muszli, żywych żółwi.

MAURITIUS
Obywatele RP są zwolnieni z obowiązku wizowego przy pobytach do 90 dni. Powinny być spełnione następujące warunki: mają bilet powrotny, potwierdzoną rezerwację hotelu oraz środki niezbędne do utrzymania się w czasie pobytu (ok. 100 USD na dzień, nie dotyczy podróżujących w grupie). Ważność paszportu w dniu planowanego opuszczenia terytorium Republiki Mauritius musi wynosić co najmniej 6 miesięcy. Zabronione jest przywożenie sprzętu rybackiego. Podróżni, którzy ukończyli 18 rok życia wjeżdżający na wyspę mogą przywieźć bez cła 200 sztuk papierosów lub 50 cygar lub 250 g tytoniu, 1 litr alkoholu mocnego i 2 litry wina lub piwa. Perfumy lub wodę kolońską można wwieźć w ilościach świadczących o prywatnym użytku.

Kuchnia

SESZELE
Na wyspach obecna jest kuchnia kreolska, francuska i indyjska ze wschodnimi przyprawami. Najpopularniejszym daniem jest ryż z mięsem lub rybą przyprawiony curry z dodatkiem mleczka kokosowego, które tubylcy jedzą 2-3 razy dziennie (carii coco). Inną potrawą jest grillowana ryba lub ośmiornica z ostrym sosem złożonym z chili, imbiru, czosnku; dodaje się do niej mleczka kokosowego i chatini – mieszanki z lokalnych owoców takich jak: papaja i jabłko. Bourzwa to potrawa z ryby morskiej zwanej lucjan czerwony. Rougaille – to świeża grillowana ryba w sosie pomidorowym z chili. Steki z tuńczyka są smażone w maśle czosnkowym, łosoś podaje się wędzony. Do potraw mięsnych dodaje się także zielonego pieprzu i gałki muszkatołowej. Ciekawa w smaku jest sałatka z pomarańczy i ananasów przyprawiona czarnym pieprzem i cebulą. Na deser podaje się owoce tropikalne: banany, marakuję, kokos, mango, czerwony grejpfrut oraz lody. Narodowym napojem jest piwo Seybrew lub Ecu. Typowym napojem alkoholowym jest wino z palmy kokosowej. Coco d'Amour to napój serwowany w butelce, zrobiony z endemicznej palmy coco de mer; w smaku przypomina irlandzki likier Bailey's Irish Cream. Pije się też importowane wina. Popularny deser nazywa się daube, czyli banan gotowany w mleczku kokosowym.

MAURITIUS
Kuchnia na wyspie jest bardzo urozmaicona dzięki zróżnicowanemu pochodzeniu mieszkańców. Spotyka się potrawy francuskie, indyjskie, chińskie, kreolskie, angielskie. Do typowych posiłków należy: śniadanie kontynentalne, obiad po indyjsku (groch, fasola, pikle, dholl puri, roti czy biryani), a kolacja po chińsku (wariacje na temat ryżu, klusek, sajgonek, ale i zupa z płetwy rekina czy morskie ślimaki). W miastach najwięcej jest barów i restauracji, których właściciele są Chińczykami Na straganach ulicznych można kupić takie przekąski jak: samosa, roti, sajgonki z curry, zupy i kluski z przyprawami. Do najczęściej stosowanych przypraw należą: szafran, cynamon, kardamon, goździki. W domu spożywa się dużo ryżu z rybą, kurczakiem lub czerwonym mięsem z dodatkiem przypraw. Lokalne warzywa to: czerwona dynia, tykwa i liściaste. W miejscach turystycznych można znaleźć także bary fast food, oferujące burgery, czy pizzę. Z napojów lokalnych pije się zimny aperitif alouda - sporządzony na bazie mleka, nasion bazylii, wanilii, migdałów z dodatkiem kruszonego lodu czy soku z tamaryszku.

Zakupy

SESZELE
Na wyspach nie spotka się wielkich galerii handlowych, sklepów z markowymi produktami czy znanych międzynarodowych sieci. Zamiast tego wszędzie są sklepiki oferujące ciekawe wyroby lokalnego rzemiosła. Oryginalne są ozdoby z części palmy seszelskiej. Pamiątką będą tekstylia, koszulki, spódnice, kapelusze i ręczniki ze scenami podwodnych ogrodów koralowych. W wielu sklepach dla turystów są do nabycia przedmioty codziennego użytku: malowane w lokalne widoki lustra, puzderka, mydelniczki, przybory na biurko z lokalnego drewna. Perfumy i mydła marki Kreolfleurage, które produkowane są na miejscu z olejku tropikalnych roślin mają egzotyczne zapachy. Zachwycają precyzyjnie wykonane magiczne buteleczki wypełnione piaskiem (ze słynnej plaży Beau Vallon) tworzącym na ściankach barwne wzory. Z biżuterii przykładowo można dostać korale z lokalnych pereł, a na wyspie Praslin jest salon oferujący naszyjniki, pierścionki i kolczyki z czarnych pereł. Produkowany na miejscu jest rum i wódka marki Takamaka.

MAURITIUS
Pamiątki oferowane, w centrach handlowych i w kurortach nadmorskich są odzwierciedleniem burzliwej historii tej wyspy i świadczą o wpływach kultur innych nacji mieszkających tam na przestrzeni dziejów. Rzeźbione figurki i instrumenty pochodzą z Afryki, kolorowe sari i ubrania szyte na miarę wskazują na imigrantów z Indii. Na wyspie istnieją także sklepy wolnocłowe oferujące towary po atrakcyjnej cenie takie jak: markowe ubrania, perfumy, biżuteria, sprzęt elektroniczny. Ceny do zapłacenia są podane w zachodniej walucie (lub w miejscowej) za okazaniem paszportu i biletu powrotnego. Towar zostanie po zakupie przesłany do portu lotniczego. Mnóstwo produktów sprzedawane jest na licznych bazarach, gdzie można się targować. Barwne stragany uginają się od tropikalnych owoców, warzyw, ziół leczniczych i przypraw. Bazar w miejscowości Quatre Bornes (czynny w czwartki i niedziele) oferuje ubrania po przystępnej cenie. Najbardziej popularna wśród turystów jest galeria handlowa Le Caudan Waterfront w stolicy Port Louis, w której mieści się 170 eleganckich sklepów i butików, a także restauracje, bary, kina i kasyno oraz sklepy wolnocłowe. Wiele sklepów oferuje wyroby lokalnego rzemiosła artystycznego. Galerie tego rodzaju są też w miastach: Quatre Bornes i Curepipe. Do miejscowych specjalności można zaliczyć: miniaturowe modele statków, koszyki, kapelusze, muszle, korale, obrazy, rzeźby. Biżuteria posiada wzory świadczące o wpływach indyjskich i arabskich. Na wyspie produkuje się różną odzież; można ją kupić także w sklepach przyfabrycznych po niższych cenach. Na uwagę zasługują swetry kaszmirowe i kardigany, garnitury na miarę (24h), indyjskie sari.

Zdrowie

SESZELE
Nie są wymagane żadne szczepienia. Zalecane są jednak szczepienia przeciw żółtaczce A oraz tężcowi. Turyści powinni przywieźć swoje leki, szczególnie zapobiegające biegunce oraz kremy chroniące przed oparzeniem słonecznym. Może się przydać środek przeciw komarom, choć nie ma zagrożenia malaria. Na terenie wysp komary roznoszą gorączkę Chikungunya i gorączkę dengue. Woda z kranu odpowiada normie czystości, lecz turyści preferują wszędzie dostępną wodę mineralną, którą powinno się także myć zęby. Owoce i warzywa powinny być dokładnie umyte i obrane, a mięso – ugotowane przed jedzeniem. Opieka medyczna na prowincji jest ograniczona, w stolicy Victoria znajduje się państwowy szpital i kilka prywatnych klinik.

MAURITIUS
Przy wjeździe nie są wymagane żadne szczepienia. Warto wziąć plastikowe buty/sandały, w których można wchodzić do morza; w wielu miejscach niedaleko od brzegu widać ostre części rafy koralowej, a w wodzie i na plaży mogą pojawiać się niebezpieczne okazy fauny, jak np. drapieżne szkaradnice (w razie ukłucia należy przyjąć surowicę). Opieka medyczna jest dostępna, a oferowane usługi na przyzwoitym poziomie, jednakże bezpłatne szpitale państwowe nie przyjmują cudzoziemców. Turyści w razie potrzeby mogą skorzystać z kosztownych usług prywatnych gabinetów lekarskich i szpitali. Nie wolno kąpać się w wodach słodkich i wolnostojących z powodu zagrożenia bilharcjozą. Tylko odpowiednio utrzymywane i chlorowane baseny są bezpieczne. Woda nie jest zdatna do spożycia, powinno się używać sterylizowanej lub butelkowanej. Malaria jest bardzo rzadka i występuje tylko na terenach wiejskich. Jednak turyści powinni być zaopatrzeni w środki przeciw ukąszeniu komarów: w sprayu, kremie, moskitiery, długie rękawy i nogawki wieczorami, jasne ubrania, niezbliżanie się do zbiorników stojącej wody. Komary mogą roznosić także inne niż malaria choroby (np. gorączka Chikungunya).

Zwyczaje

SESZELE
Kosmopolityczne wyspy zamieszkuje barwna mozaika ludności reprezentującej różne rasy, kultury i religie. Przybysze z Afryki, Azji i Europy przywieźli swoje tradycje i zwyczaje. Są one widoczne w lokalnej sztuce, muzyce, tańcu (np. erotyczny taniec moutya z czasów niewolnictwa), kuchni i architekturze (jak np. kolonialne domy budowane niegdyś przez Brytyjczyków i Francuzów). Turyści są traktowani z sympatią i uprzejmością; ponad 30% ludności utrzymuje się z usług skierowanych do cudzoziemców. Styl bycia w miastach i ośrodkach turystycznych jest luźny. Ludzie chodzą ubrani nieformalnie, choć przy wieczornych posiłkach w hotelu należy nosić długie spodnie, a kobiety nie są wpuszczane w szortach czy strojach plażowych. Kobiety-turystki nie powinny być zbyt otwarte i przyjazne w stosunku do lokalnych mężczyzn, gdyż jest to rozumiane jako zachowanie mające podteksty seksualne. Tubylcy nie przywiązują wagi do punktualności.

MAURITIUS
Wyspa na przestrzeni wieków była zasiedlana przez wiele narodowości. Przybywali imigranci z Afryki, Indii, Francji, Chin i wielu innych. Każda z tych grup etnicznych ma nieco odmienne zwyczaje i tradycje. Generalnie mieszkańcy nie są zbyt bezpośredni w kontaktach z cudzoziemcami. Większość ludzi jest uprzejma i pomocna w potrzebie. Pozdrawiają nawet obcych słowem: bonjour uśmiechając się przy tym. Między sobą na powitanie całują się w oba policzki. Pozdrawiają także każdego wchodzącego i wychodzącego klienta, oczekując od niego tego samego: np. życząc miłego dnia - "bonne tournee”, odpowiada się - nawzajem "aussi a sous”. Są dumni ze swojej wyspy i oczekują, by wszyscy przyjezdni podzielali ich opinię, że mieszkają jak w raju. Starają się być punktualni, choć nie zawsze się to im udaje; dotyczy to zarówno sytuacji prywatnych i biznesowych, jak i transportu publicznego. Od kilku lat kobiety zaczynają pojawiać się w zawodach związanych np. z transportem jako taksówkarki czy konduktorki w autobusach. Tubylcu mają swoje tabu (zwane sauvaze) związane z zachowaniem: nie akceptują, gdy ktoś zachowuje się w miejscu publicznym zbyt głośno, czy na ulicy widać pijaną kobietę, ubraną zbyt skąpo, czy paląca papierosy.

Galeria